Bij cryptobeginner.nl willen we informatie naar voren brengen en onszelf daarin onderscheiden. Vandaar onze categorie ‘Opinie’ met artikelen van bekende en minder bekende auteurs. Maar wel allemaal met een mening!
Je kunt het ermee eens zijn of niet, maar het dwingt je wel na te denken….
Veel plezier met dit artikel van Juan M. Villaverde van de website Weiss Crypto Ratings over de vraag of we te maken hebben met ‘bedrijfstokens of echte cryptocurrencies’.
Alle info over auteur en website onderaan artikel!
Wanneer bedrijven zoals JPMorgan Chase of Facebook ‘cryptocurrencies’ gaan uitgeven, wordt iedereen enthousiast. “Wauw! Nu gaat crypto echt van start” denken ze.
Misschien wel. Maar de tokens die ze eventueel gaan uitgeven, zijn geen echte cryptocurrencies. Het heeft ook geen zin om ze te kopen. (Als ze al op één of andere manier gekocht kunnen worden.) Als je wilt deelnemen in dat bedrijf, kunt je beter de aandelen of andere effecten van het bedrijf kopen.
Dit is de basis van het misverstand: wanneer mensen horen over blockchain, denken velen automatisch aan Bitcoin, Ethereum of een andere cryptocurrency.
De waarheid is dat er nog veel meer gebruiken zijn voor blockchain en, meer in het algemeen, voor Distributed Ledger Technology. En deze hebben waarschijnlijk helemaal niets te maken met echte cryptocurrencies. Ze hebben zeker niets te maken met open verhandelbare cryptocurrencies.
Dit is belangrijk! Omdat het direct van invloed is in WELK project je investeert:
- Wanneer de ‘distributed ledger’ (netwerk) openbaar en open is – zoals Bitcoin, Ethereum, EOS of Tron – heeft het altijd een openbaar verhandelde cryptocurrency.
Indien alles vanuit de basis gelijk is, moet de crypto in waarde stijgen als het netwerk een succes is. We noemen het ‘coins’ of ‘native tokens’. Ze zijn gekomen samen met het netwerk en er wordt van hen verwacht dat ze daar voor altijd blijven. Dus, omdat meer mensen het netwerk zullen gaan gebruiken, is het redelijk te verwachten dat de coins in waarde zullen stijgen. Maar … - Wanneer de ‘distributed ledger’ privé en gesloten is, zoals de onlangs aangekondigde JPM Coin en Facebook Coin, is dat een heel ander verhaal.
In deze gevallen is het misschien onmogelijk om direct in de coin of de eigen ‘native token’ te investeren. Of er is helemaal geen token. In plaats daarvan is de beste manier om te profiteren van dit soort blockchain-applicatie’s door gewoon de aandelen van het bedrijf te kopen. (Op voorwaarde dat de ‘niet blockchain gerelateerde inkomsten’ van het bedrijf natuurlijk nog intact zijn en doorgaan.)
Om dit contrast beter te begrijpen moet je bedenken hoe verschillend de openbare en particuliere werelden echt zijn …
In de wereld van openbare cryptocurrencies zijn er twee belangrijke redenen waarom de netwerken tokens hebben.
- Ten eerste is het token zelf vaak de waarde vertegenwoordiging van het netwerk: in het geval van Bitcoin is het Bitcoin-token bijvoorbeeld de hele reden dat het bestaat.
- Ten tweede is het token meestal een stimulans voor mensen om taken voor de ledger uit te voeren: ‘Smart contract’ platformen zoals Ethereum en EOS zijn goede voorbeelden. De Ether- of EOS-tokens hebben een belangrijke reden om te bestaan: mensen belonen voor het uitlenen van hun computerkracht en het uitvoeren van computertaken ten behoeve van gebruikers op het netwerk.
Deze netwerken worden niet beheerd door bedrijven met werknemers die een salaris krijgen. Ze zijn open voor het publiek en kunnen worden gerund door vrijwel iedereen die er aan mee wil doen. Dus zonder tokens om deze deelnemers te belonen, zou er niemand zijn om het werk te doen, en niemand zou computertijd te geven. Het principe van: ach, als we er op de één of andere manier niet voor worden beloond, waarom zouden we dan de moeite nemen?
MAAR …
In de wereld van particuliere bedrijven, zien we weinig redenen om crypto-tokens te ontwikkelen.
Stel dat een netwerk wordt beheerd door een bedrijf als Facebook of JPMorgan Chase. Of stel dat het wordt gerund door een verzekeringsmaatschappij die ‘smart contracts’ wil gebruiken om verzekeringsclaims te verwerken. Of misschien zelfs overheden die de technologie gebruiken om het systeem van stemmen te verbeteren.
Heeft één van deze groepen een open verhandelbare cryptomunt nodig?
Het simpele antwoord: nee!
Als Facebook blockchain (of wat voor vorm van Distributed Ledger technologie dan ook) wil gebruiken om de efficiëntie van zijn activiteiten te verbeteren is de stimulans hopelijk;
- een betere gebruikerservaring;
- beter krantenbehoud;
- meer winst voor aandeelhouders;
Als een verzekeringsmaatschappij een ledger aanmaakt om haar activiteiten te stroomlijnen, zijn het de agenten en verzekeringnemers die hiervan profiteren. Ze hebben al een stimulans om ervoor te zorgen dat het werkt. En als het een beursgenoteerde verzekeraar is, hebben de aandeelhouders ook een stimulans.
Idem voor ziekenhuizen. Als ze besluiten om een ledger te gebruiken om patiëntinformatie te delen, is toegang tot de database de enige stimulans voor deze zorgaanbieders en patiënten. De zorgaanbieders worden al betaald. De patiënten willen gewoon hun info.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden die te binnen schieten. Maar hun rode draad is duidelijk:
Bij de meeste privé-toepassingen van de Distributed Ledger technologie is alleen al de toegang tot het netwerk de stimulans om deel te nemen. Er is geen andere beloning nodig.
Dus laten we teruggaan naar JPMorgan en kijken hoe dat zou kunnen werken …
De JPM coin zal waarschijnlijk strikt binnen het bedrijf worden gebruikt – voor geldoverdrachten van de ene vestiging naar de andere. Het idee hierachter is om te beginnen met het vervangen van trage en dure externe bedrijven voor overschrijvingen, met name SWIFT, het dominante wereldwijde netwerk voor interbancaire overdrachten.
Als je één van de filialen van JPM beheert, en je wilt profiteren van deze nieuwe technologie, moet je een geautoriseerde deelnemer in het netwerk zijn. En misschien moet je wat van je computerbronnen uitlenen om het te laten werken.
Maar dit is de sleutel: jij, noch iemand anders kan ooit toestaan dat buitenstaanders meedoen. Dat is de reden waarom JPM geen openbaar verhandelde coin nodig heeft – en waarschijnlijk niet zal lanceren.
Elke andere instelling die de technologie voor dit soort toepassingen wil gebruiken, zal een gelijkaardig pad volgen …
- Op stemsystemen van de overheid kunnen alleen de in aanmerking komende kiezers deelnemen.
- Op ziekenhuisnetwerken wordt patiëntinformatie beschermd door privacywetten. Alleen patiënten zelf – en aangewezen gezondheids-professionals – hebben toegang.
Geen van deze rechtvaardigt publieke deelname.
Dat gezegd hebbende, waarom zouden deze instellingen om te beginnen een cryptocurrency willen of nodig hebben? Ons antwoord …
Dingen zoals JPM Coin of Facebook Coin zijn op zijn best overbodig en, in het slechtste geval, een mogelijke misleiding.
Zoals ik in het begin zei, lijkt hier een veel voorkomende misvatting te bestaan:
Veel mensen lijken te denken dat een bedrijf “die op de blockchain zit” impliceert dat er ergens in de mix een cryptocurrency moet zijn. Dat is er meestal niet. En als het er is, is het waarschijnlijk niet nodig.
Begrijp me niet verkeerd. Er zijn veel geldige zakelijke gebruiken voor Distributed Ledger Technology, en we zijn verheugd te zien dat grote bedrijven ze verkennen. Houd er rekening mee dat de meerderheid echter nooit een token op hun netwerken zal uitgeven. Als ze dat doen, krijg ik jeuk aan mijn hoofd.
En hier begint de opwinding echt …
Openbare open-ledgers met echte cryptocurrencies kunnen de privé closed-ledgers helpen ondersteunen. En vice versa!
Stelt je bijvoorbeeld voor dat je aandelen in Alphabet of Apple verhandelt op een openbaar platform op basis van Distributed Ledger Technology.
Stel je voor dat op hetzelfde platform ook crypto-activa kunnen worden verhandeld.
Handig toch? Maar daar eindigt het niet.
Overweeg daarna deze mogelijkheid. Wanneer je aandelen in een bedrijf koopt, krijgt je aandeelhoudersrechten met invloed – het recht om uw aandeelhoudersstemmen uit te brengen, niet alleen over typische zakelijke kwesties, maar ook over een hele reeks andere dingen die een resultaat kunnen beïnvloeden.
Of overweeg de mogelijkheden om sommige van uw niet vloeibare activa om te zetten naar tokens – zoals onroerend goed, kunst, antiek en andere verzamelobjecten … en vervolgens aandelen in uw activa aan te bieden op vergelijkbare platforms … of ze te verhandelen voor andere tokens in activa.
Dit is heel anders dan wat er in 2017 -18 is gebeurd.
In de crypto-superboom van 2017 kon bijna iedereen een token uitgeven en verkopen aan nietsvermoedende investeerders door middel van Initial Coin Offerings (ICO’s). Het leek niet uit te maken of ze al dan niet echt tokens nodig hadden.
De grote verandering die we in het verschiet zien: naarmate de cryptocurrency-industrie groeit en rijpt, zal de overgrote meerderheid van bedrijven alleen crypto-activa creëren wanneer ze deze echt nodig hebben. Anders houden ze zich gewoon aan tokenloze, toegestane versies van hun ‘distributed ledgers’. Geen crypto-activa.
Maar we zijn er nog niet. De misleidingen gaan door. Dus de volgende keer dat je actief in een crypto belegt, moet je jezelf de vraag stellen: heeft deze token een reden om te bestaan? Praten we hier over echte cryptocurrencies? Zo niet, blijf dan weg.
En onthoud altijd: Blockchain is één ding. Cryptocurrency is iets anders.
Met vriendelijke groet,
Juan
Dit was een origineel artikel van:
Juan M. Villaverde
van de website Weiss Crypto Rating
WEIS CRYPTO RATING:
Het enige ratingbureau dat de breedste dekking, strikte onafhankelijkheid, volledige objectiviteit, hoge ethiek en een streven naar veiligheid combineert.
